แนวคิด

                       วิทยานิพนธ์เรื่อง “ บทสนทนาระหว่างตัวเรากับตัวเราผ่านวัตถุ หุ่นนิ่ง” คือการศึกษาการใช้ภาษาทางทัศนศิลป์ที่อธิบายเนื้อหาผ่านรูปแบบการแสดงออกแบบพรรณนา (Monolouge) ด้วยวิธีการประกอบกันของวัตถุ จัดวางภายใต้ความหมายของ “หุ่นนิ่ง” โดยไม่มีกระบวนการกำหนดผลลัพธ์ล่วงหน้า แต่ใช้สิ่งแวดล้อมในชีวิตประจำวัน และกรอบของเวลา เป็นเหตุปัจจัยนำไปสู่ผลสัมฤทธิ์ของ ผลงานศิลปะ
                       ปรากฏการณ์ของการตอบโต้ระหว่างสัญชาตญาณของผู้สร้างสรรค์กับเหตุปัจจัยรอบตัว อันได้แก่ สถานการณ์ในชีวิตประจำวัน วัตถุสิ่งของ และห้วงเวลา คือการแสดงออกถึงความสัมพันธ์ที่มีลักษณะเฉพาะตัว ในขณะเดียวกัน ก็อาจกระตุ้นให้เกิดการทำความเข้าใจใหม่ ต่อความหมายของคำว่า “หุ่นนิ่ง” ในแนวทางของการแสดงออกทางศิลปะยุคหลังสมัยใหม่

ภาพผลงาน

ชื่อภาพ : หุ่นนิ่ง100วัน

เทคนิค : -
ขนาด : -